اعتراض ملت ایران به دوره گردهای صهیونیست

  دو سندی که در پی می آید، نشانگر روحیه ضد اسرائیلی مردم ایران قبل از انقلاب و در شرایطی است که رژیم پهلوی در گسترده ترین سطح ممکن، روابط خود با رژیم صهیونیستی را در زمینه های سیاسی اقتصادی برقرار کرده بود. جالب اینجاست که اولین دیدار موشه دایان به عنوان وزیر کشاورزی از ایران در تابستان سال 1341انجام گرفت و تصاویری از اقامت او در منزل لطف الله حی نیز موجود است.

دایان در خلال بازدید ازپروژه دشت قزوین و هنگام دیدار با کارشناسان اسرائیلی و خانواده های آنها با یک سوال از سوی یک اسرائیلی مواجه شد. این فرد اسرائیلی از دایان سوال کرد که ما درخاک چه می خواهیم؟ و دایان در پاسخ او گفت:

هرجا که گروهی اسرائیلی زندگی می کنند، آنجا خانه آنان و مرزهای کشور اسرائیل است، نباید فراموش کنید که اگر شما اینجا نباشید چه بسا دشمنان اسرائیل در جای شما بنشینند و از همین جا با ما دشمنی بکنند.(1)
لازم به ذکر است که دایان از فرمانده نظامی جنگ 1967 و1973م بود و به هنگام عقد قرارداد ننگین «کمپ دیوید»، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی بود. او در اکتبر 1981بر اثر عارضه قلبی و در سن 66سالگی از دنیا رفت.
از نکات جالب موجود در این دو سند، هشدار نسبت به افزایش این قبیل شعارها و اطلاع رژیم پهلوی از آن است. سفارت رژیم اشغالگر قدس تا قبل از انقلاب در خیابان کاخ بود و نوشتن شعار بر روی دیوار یکی از فرعی های آن با اطلاع از این مهم بوده است. این مکان، پس از انقلاب به سفارت فلسطین تبدیل شد و نام خیابان هم از کاخ به فلسطین تغییر کرد.
همسانی اسرائیل با فاشیسم و یا نازیسم از نکات حائز اهمیت در این شعارنویسی است.

ضمن آنکه تاریخ آنها نیز بسیار نزدیک به هم است، یعنی مهر سال 1352مطابق با اکتبر 1973همزمان با جنگ «یوم کیپور»، هنگامی که دایان وزیر دفاع بود و در مراحل ابتدایی جنگ، رژیم صهیونیستی از ارتش مصر شکست خورد و دیوار اسطوره ای «بارلو» درهم فرو ریخت.

منبع راسخون